Po niedzieli Palmowej rozpoczynającej obchody Wielkiego Tygodnia, cała chrześcijańska część świata przygotowuje się do Świąt Zmartwychwstania Pańskiego. W Hiszpanii ten czas nazywany jest „Semana Santa„, a jago obchody jak na kraj słynący z fiest, są niezwykle barwne, odwołujące się do wielowiekowej tradycji i religii. W tym roku z powodu pandemii tak huczne uroczystości będą odwołane, ale jeśli chcecie poczytać o tradycjach wielkanocnych w Galicji, zapraszam.
Rozpoczynając od Niedzieli Palmowej na ulice wychodzą procesje, a każda z nich niesie za sobą wielowiekową tradycję. Procesje najczęściej organizowane są przez bractwa parafialne i związane są z żałobą oraz pokutą. W Niedzielę palmową do kościoła zabiera się prawdziwe liście palm i nie tylko zielone, ale również złote.
Procesje podczas obchodów Semana Santa przechodzą przez ulice każdego hiszpańskiego miasta. W zależności od regionu, przygotowania do Świąt Wielkiej Nocy różnią się miedzy sobą. W Galicji odbywają się głównie przy dźwiękach bębnów i kołatek, na południu połączone są ze śpiewami. W tym roku z powodu pandemii po raz pierwszy od dziesięcioleci procesje Wielkiego Tygodnia nie przejdą ulicami Galicji. Zamknięcie z powodu koronawirusa uniemożliwi wiernym i ciekawskim cieszenie się religijnymi i etnograficznymi procesjami z kilkuletnią tradycją.
Wielki Tydzień w Viveiro: Wielki Tydzień w Viveiro to jedno z najważniejszych tradycyjnych wydarzeń w Galicji. Jest obchodzony w tygodniu poprzedzającym Wielkanoc. Liczne przedstawienia o charakterze artystycznym, są tutaj gwiazdą uroczystych procesji Wielkiego Tygodnia, podczas których różnorodne bractwa wypełniają ulice miasta religijnością i intymną atmosferą. Eucharystia, Droga Krzyżowa, dźwięki tamburynów…, wszystko to poprzedza Wielkie Dni. Najbardziej urzekające wydarzenia rozpoczynają się w Wielki Czwartek wraz z procesją Ostatniej Wieczerzy. Procesja ta została stworzona w 1808 roku przez rzemieślnika, który wykorzystał wizerunki żeglarzy z sąsiedniego portu San Cibro, jako modeli dla postaci apostołów. Najbardziej uderzająca jest chwila aresztowania Chrystusa, również ze względu na szaty i kaptury uczestników w czerwono- białych kolorach.
W Wielki Piątek rano odbywa się kolejna ekscytująca procesja „Encuentro”, w której wraz upadającym Chrystusem uczestniczą rzeźby Doloro, San Juan i Veronica. Po południu odbywa się najbardziej luksusowa procesja „Świętego Pogrzebu”, w której tragarze ubrani są w czarne stroje z długimi ogonami i duży kaptur z maską.
El Encuentro św. pogrzeb
Wielki Tydzień w Ferol: Od Niedzieli Palmowej do Niedzieli Zmartwychwstania procesje upamiętniające mękę, śmierć i zmartwychwstanie Jezusa następują po sobie bez przerwy. Ulice Ferrol pełne są religijnego zapału i zgiełku wokół pięciu bractw, spadkobierców świeckiej i ludowej tradycji. Spośród nich najbardziej wyróżniają się widowiskowe i emocjonujące uroczystości Wielkiego Piątku. Rano na placu Amboage odbywa się procesja o wyraźnym charakterze liturgicznym. Niesiona jest św. Urna, relikwia Wielkiego Tygodnia w Ferrol. Natomiast nocą ulicami miasta przebiega mrożąca krew żyłach procesja Calandiños, która kończy się o Świcie, po odśpiewaniu tradycyjnej pieśnią Solve
Wielki Tydzień w Finisterre: odbywają się tu uroczystości Santo Cristo de Finisterre. Tysiące parafian podąża drogą męki Chrystusa poczynając od kościoła, aż do latarni morskiej. Najważniejsze przedstawienie odbywa się w NIedzielę Wielkanocną i opowiada o chwili, w której przed grobem Chrystusa, strzeżonego przez rzymskich żołnierzy, anioł zawiadamia kobiety o zmartwychwstaniu Jezusa. Wówczas tysiące uczestników wybucha radością i szczęściem, wykrzykując „alleluja”! Dzwonią dzwony, a muzyka i trzepot skrzydeł wypuszczonych gołębi unosi się w powietrzu. Kulminacją jest taniec „Danza de Nosa Señora Das Areas”, którego początki sięgają XII w.
Wielki Tydzień w Cangas: Najbardziej uroczystym przejawem religijności wokół męki Chrystusa, która odbywa się w Prowincji Pontevedra, są porcje Wielkiego tygodnia w Cangas. Mają one wielką wartość historyczno -artystyczną. Uroczystości religijne rozpoczynają się już w piątek pasyjnym świętem Najświętszej Maryi Panny Bolesnej (lokalny festiwal). Bardzo atrakcyjna jest procesja w Wielki Czwartek z przejściem od stołu z naturalnymi produktami, który przedstawia Ostatnią Wieczerzę oraz modlitwami w ogrodzie biczowania. Wydarzeniu towarzyszy zawsze lokalny zespół artystyczny, który zamyka procesję Vigen de los Dolorores. W Wielki Piątek rano wyrusza procesja San Pedro, znana z udziału młodych ludzi, którzy niosą wizerunek Św. Piotra po ulicach miasta. W południe centrum miasta wypełnia się ludźmi, którzy biorą udział w procesji Santo Encuentro. W momencie wejścia na Kalwarię pojawiają się wizerunki Św. Jana, Weroniki i Matki Boskiej Bolesnej. Nazarejczyk, w towarzystwie żołnierzy rzymskich upada trzykrotnie.
Wielki Tydzień w Santiago de Compostela: Dla UNESCO Santiago de Compostela jest idealnym miastem, które przepełnia historia i ponadczasowość. W 1985 roku zostało uznane za miasto światowego dziedzictwa. Nie ma w tym nic dziwnego, biorąc pod uwagę, że jego miejskie piękno i monumentalna integralność zostały dodane do głębokich cech jego duchownego znaczenia. Sanktuarium w Santiago de Compostela to cel największych pielgrzymek chrześcijańskich między XI a XVIII w. „Camino de Santiago”. Historia Composteli i jej otoczenie nadają upamiętnieniu Męki Pańskiej wyjątkowy blask i niewątpliwą powagę. Wyjątkowy, granitowy krajobraz, pełen wież, balkonów, zwojów odzwierciedla spektakularność i dramat pasji. Zwłaszcza około północy podczas przechodzenia po mokrych kamieniach.
Wielki Tydzień w Lugo: Obchody Wielkiego Tygodnia w Lugo są ściśle związane ze stałą ekspozycją Najświętszego Sakramentu, na głównym ołtarzu katedry. Tak więc od 1963 roku procesja Wielkiego Czwartku jest jedyną w Hiszpanii, w której Sagrada wychodzi w procesjach ulicami miasta. Podobnie w poranek wielkanocny następuje spotkanie Chrystusa Zmartwychwstałego z jego matką. Ten przywilej wraz z innymi elementami własnymi nadaje Lugo niepowtarzalny charakter.
Wielki Tydzień w Paradela: Inscenizacja Męki Pańskiej, Śmierci i Zmartwychwstania Chrystusa odbywają się w małej miejscowości (Meis – Pontevedra). Jakość interpretacji aktorów przekazuje widzom głębokie poczucie wiary chrześcijańskiej. Z inicjatywy Bractw Wielkanocnego, które powstało w 1993 roku, zostały przygotowane i staranie przedstawione wszystkie kamienie milowe, które wyznaczają godziny poprzedzające śmierć Jezusa Chrystusa i jego późniejsze zmartwychwstanie. Co ważne, publiczność jest aktywnie zaangażowana, przyczynia się to do uwierzytelnienia scena jeszcze bardziej realistycznie. Tryumfalny wjazd Jezusa do Jerozolimy, na grzbiecie osła w Niedzielę Palmową, poświęcenie bukietów i procesja z Campo de Outeiro do kościoła parafialnego, to pierwsze z serii przedstawień, które tutaj przeplatają się a aktami liturgicznymi. W czwartek wieczorem po liturgii, odbywa się inscenizacja Ostatniej Wieczerzy, obmycie nóg, aresztowanie Jezusa i proces przed Kajfaszem. W piątek rano mieszkańcy i goście zbierają się przed kościołem aby uczestniczyć w inscenizacji procesu Jezusa przed Poncjuszem Piłatem i Herodem oraz biczowaniu, a następnie w realistycznej i emocjonującej Drodze Krzyżowej na Górę Groa, gdzie odbywa się ukrzyżowanie. .
Wielkanocne procesje w Hiszpanii to jedyne w swoim rodzaju, niesamowite widowiska. Co roku przyciągają one setki turystów z różnych zakątków świata. Na ulicach panuje wówczas wyjątkowa atmosfera. Jeśli kiedyś będziecie mieli okazję odwiedzić Hiszpanię w czasie Wielkiego Tygodnia, na pewno będziecie oczarowani ich magicznością. Należy jednak pamiętać o zaplanowaniu takiej podróży z dużym wyprzedzeniem ze względu na duże zainteresowanie.
W Poniedziałek wielkanocny brak jest już śladów świątecznych, ulice są wysprzątane , środki transportu kursują tradycyjnie, a sklepy otwarte są w normalnych godzinach.
Zdjęcia pochodzą ze stron: www.lavozdegallicia.es , www.es.wikipedia.org, www.turismo.gal
Na podobną procesje trafiliśmy kilka lat temu we Włoszech i nawet sani braliśmy w niej trochę udział bo nie dało się inaczej przejść
🙂 Fajnie to wyglądało i co kraj to obyczaj. W Norwegii nie obchodzą Świąt Wielkanocnych. Mają ten czas na odpoczynek 🙂
Tu też wiele się zmienia, młodzi wolą odpoczywać na plaży. Jednak na szczęście tradycja pozostaje żywa.
Ciekawe te procesje, jakieś takie egzotyczne pod względem kolorytu i obyczajów. Takie procesje muszą być bardzo malownicze i ciekawe. Nigdy nie zdarzyło mi się widzieć czegoś takiego na własne oczy. Byłabym zachwycona.
Rzeczywiście wszystko to jest bardzo malownicze. Często przypomina teatry na ulicach.
Uwielbiam czytać o tradycjach innych krajow w okresach świątecznych szczególnie gdy są tak różnorodne, kolorowe, nietypowe. To pokazuje jak bardzo jesteśmy różni i jak cudownie się uzupełniamy i ile można się nawzajem nauczyc i dowiedzieć.
Też uwielbiam tę różnorodność i tradycje. Gdyby jeszcze ludzie chcieli uczyć się od siebie na wzajem i wykazywali większą tolerancję…
Bardzo mi się podobają te procesje. Zachowujemy w ten sposób pamięć o dawnych zwyczajach i podtrzymujemy tradycję.
Galicja jest regionem w którym tradycje są bardzo ważne. Bardzo mi się to podoba.
Każdy naród powinien kultywować tradycje. Takie procesje stanowią barwną i ciekawą atrakcję, zwłaszcza dla turystów.
W okresie Wielkanocy, turyści tłumnie odwiedzają takie miejsca i chętnie uczestnicą w procesjach. Niestety w tym roku jest to niemożliwe.
Wow. Te procesje wyglądają naprawdę imponująco. Wspaniale byłoby kiedyś zobaczyć je na żywo. Pewnie robią niesamowite wrażenie. Zwłaszcza te po zmroku.
Tak, to niezwykłe przeżycie. To udział w teatrze na żywo. Na pewno warto chociaż raz wsiąść udział w takim misterium.
Palmy cudne, bliższe oryginałowi niż nasze, ale te zakapturzone postaci trochę mnie przerażają.
Zgadzam się, mają w sobie coś przerażającego. Ale też droga krzyżowa jest przerażająca. A palmy rzeczywiście są bardzo naturalne.
Super, że przybliżasz historie i tradycję Galicji.
Takie procesje to niesamowite widowisko.
Kilka razy trafiłam na podobne we Włoszech i Niemczech.
Dobrze, że się to kultywuje.
Bardzo ciekawa relacja i bardzo dziękuję za mnóstwo informacji i zdjęcia 🙂
Nie widziałam podobnych procesji w inny krajach, ale chętnie bym zobaczyła. Lubię opowiadać o Galicji. Uważam, że żeby dobrze poznać jakiś kraj, czy region należy zanurzyć się w jego historii i tradycji.
Jak widać na całym świecie Wielkanoc obchodzona może być z wielkim rozmachem, przepiękne procesje i jakze ciekawe zwyczaje. Z wielką chęcią zobaczyłabym takie misterium męki Panskiej na żywo,to nie tylko wielkie przeżycie ale I jakze namacalne doświadczenie lokalnej kultury.
To rzeczywiście wart zobaczenia spektakl. Każdy na swój sposób pozostaje w pamięci.
Zawsze bardzo mnie interesują tradycje w różnych krajach, więc z przyjemnością przeczytałam ten wpis. Przyznam, że całkiem fajnie obchodzi sie tam Wielkanoc. Palmy sa urocze
Bardzo mi miło. Też bardzo lubię tradycje innych krajów, dlatego chętnie dzielę się historią i etnografią Galicji.