Verin, niezwykła kraina wody w prowincji Ourense

Wybierając miejsce na nasze wyprawy najczęściej sugerujemy się informacjami lub pięknymi fotografiami z przewodników. Tym razem jednak nasz wybór spowodowany był pogodą. Całe wybrzeże Galicji nawiedziły dość silne jesienne deszcze i w poszukiwaniu słońca, zawędrowaliśmy do Verin. 

Verín to miasto i gmina położona w południowo-wschodniej części prowincji Ourense, nad brzegiem rzeki Támega. Miasteczko słynie ze słynnego Entroido, wód mineralnych i zamku Monterrei, ale naleźć tu można znacznie więcej ciekawostek.

Castro de Saceda 

Swoją podróż po ziemi Verin rozpoczęliśmy od jednego najbardziej znanych castro na tych ziemiach: Castro de Saceda. To ufortyfikowane miasto położone na 800-metrowym skalistym wzgórzu, które wznosi się pośrodku dużej równiny otoczonej przez kilka strumieni. Liczne badania potwierdziły, że miejsce to było zamieszkane ponad 2400 lat temu. 

Podobno wszystkie okrągłe i czworokątne budowle pochodzą z tego czasu, będąc pierwszymi domami oraz czworokątnymi magazynami i stodołami. Miejsce jest dobrze oznakowane i można zwiedzać je jedną z dwóch wyznaczonych tras. 

W drodze do miasteczka podziwiamy krajobrazy odmienne, od tych znanych nam z wybrzeża Galicji. Winnice, wioski rozrzucone po okolicy i obrazki jak z górskich opowieści 🙂

Winiarnie Monterrei

Verín, jak prawie całe Ourense, jest regionem winiarskim i jako taki doświadcza licznych festiwali i pokazów wokół wina. Odbywające się w sierpniu Targi Wina dają możliwość poznania nazwy pochodzenia Monterrei, jednej z nielicznych, jakie ma Galicja, oraz skosztowania innych typowych produktów. W okolicy znajduje się ponad 25 winnic, objętych niniejszą nazwą D.O. de Monterrei, które można zwiedzać, aby zobaczyć proces produkcji wina i skosztować najlepszych win na świecie.

Zamek Monterei

W drodze przez ziemię Verín nie mogliśmy przegapić wizyty w zamku Monterrei, zaledwie 5 kilometrów od centrum miasta. Jego budowa pochodzi głównie z XIV-XV wieku i zachowała się w doskonałym stanie. W 1931 zamek został ogłoszony pomnikiem narodowym, a później miejscem o znaczeniu kulturalnym.

Ze względu na bliskość Portugalii i położenie na szczycie wzgórza było to strategiczne miejsce obrony na granicy. Jest to piękny zamek z ciekawymi widokami ze szczytu. Można go zwiedzać zarówno indywidualnie jak i z przewodnikiem za darmo.

Twierdza składa się z trzech murowanych ogrodzeń z różnymi budynkami: Pazo dos Condes, Torre del Homenaje, Torre de las Damas, gotycki kościół Santa María Gracia. Ciekawostką jest Hospital de Pilgrims, ponieważ Verín jest obszarem tranzytowym dla Camino z Santiago, szpital był znany z tego, że przyjmował wielu pielgrzymów.

Podczas naszej wizyty część otoczenia zamku była w remoncie i bardzo jesteśmy ciekawi jakie będą jego efekty. Pewnie wrócimy tu jeszcze za jakiś czas.

Bez wątpienia spacer po zamku Monterey to prawdziwa wycieczka do średniowiecza i możliwość podziwiania najlepszych widoków Verín.

Parador de Verin

W bezpośredniej bliskości zamku, znajduje się Parador, czyli typowy galicyjski dom wiejski, zaadoptowany na luksusowy hotel z widokiem na winnice i zamek. 

Źródła i wody Verín

Verín to kraina wody oraz stolica wód mineralnych w Galicji. 

Wody tego regionu, o właściwościach leczniczych i termalnych sprawiły, że Verín stał się jednym z najbardziej prestiżowych ośrodków termalnych w Hiszpanii. Niestety na początku XX wieku zostały porzucone i ta tradycja praktycznie się skończyła. Ale jej wody mineralne są nadal utrzymywane dzięki komercjalizacji wód, z niektórymi bardzo znanymi: Cabreiroá (nasza ulubiona), Sousas i Fontenova.

W krainie, w której woda jest absolutnym bohaterem, trzeba poznać źródło wód leczniczych Cabreiroá, objęte Szlakiem Termalnym i Wodnym. Znajduje się ono w ośmiokątnym pawilonie w stylu Noucentista w pięknym naturalnym środowisku, w którym najbardziej reprezentatywne gatunki drzew Galicji współistnieją z mniej powszechnymi gatunkami. 

Miasteczko Verin

Dalej kierujemy się w stronę miasteczka i spacerujemy starymi uliczkami.

Na głównym placu znajdujemy informację, o tym, z czego miasteczko jest najbardziej znane – z lokalnego karnawału Entroido. To święto oznaczone mianem Turystyki Narodowej od 2009 roku. Charakterystyczną postacią jest cygaro, zamaskowana postać, z białymi pończochami, krótkimi spodniami, białą koszulą, krótką marynarką, kolorowym krawatem i wiszącymi dzwoneczkami, która biega i straszy sąsiadów batem. To bez wątpienia malowniczy i inny karnawał. Może uda nam się wziąć w nim udział w nadchodzącym roku 🙂

Gastronomia

Nasz wybór padł na polecaną restaurację „La Casa do Pulpo”. To restauracja z tradycyjną kuchnią galicyjską, działająca od 1938 roku. Specjalnością, jak mogłoby być inaczej, jest ośmiornica à feira, muszę przyznać, że ​​była świetna. Całe menu to domowe jedzenie i ceny, które są niskie w porównaniu do jakości produktu.

Ośmiornica jest przygotowywana w jadalni i dzięki temu można przyjrzeć się procesowi gotowania. Restauracja nie ma zbyt rozbudowanego menu, ale nie ma to znaczenia, mimo że byliśmy tam poza sezonem turystycznym, wszystkie stoliki były zajęte! 

Inne specjalności regionu to tradycyjna galicyjska empanada, dorsz, gulasze, cielęcina, wieprzowina, łopatka wieprzowa z rzepą i chorizo… oraz nieskończona ilość pysznych galicyjskich dań z wysokiej jakości produktów.

Ławeczka „Banco Pozo do Demo” (Verín)

Jednym z miejsc w regionie, które oferuje najpiękniejsze widoki na dolinę Támega, jest ławeczka Pozo do Demo, która ma około dwóch lat. Miejsce znajduje się na skrzyżowaniu trasy, na niewielkim płaskowyżu z naturalnej skały. Nie łatwo było tam trafić, oznakowania nie są idealne, a GPS nie ma zasięgu, ale myślę, że warto było się trudzić :-). Dla wielu to jedna z „najpiękniejszych ławeczek świata”.

Fervenza da Cidadella 

W jednym z najbardziej odległych zakątków Galicji, w gminie Viladevos, tuż przy granicy z Portugalią znajdujemy wodospad Cidadella. To 30 metrowy spektakularny wodospad do którego prowadzą liczne schody, mosty i drewniane kładki. W deszczowe dni musi wyglądać bardzo imponująco. 

Okolice Viladevos to głównie małe wioski, pola i łąki. To położenie gminy i bliskość Portugalii spowodowały już od XV wieku nieustanny przemyt towarów między obydwoma krajami, przez co obecnie znane jest jako Rutas do Contrabando.